Cvijet karanfil potiče sa Mediterana gdje se za njega znalo još pre 2000 godina. Bio je to Božji cvijet. U Staroj Grčkoj su se od karanfila pleli vijenci, a u našim krajevima postepeno se širio i koristio u različitim obredima i ritualima.

– Na našem podneblju karanfil se pojavljuje tokom godine više puta. Na za Božić se ukrašava karanfilom svuda gde se ide po onu nenačetu vodu. Najčešće je to ona prva voda u zoru koja se uzima, i najčešće je to bunar u dvorištu ili već neki izvor kuda se odlazi – kaže Vesna Marjanović, etnolog.

U našoj literaturi stoji i da se u nekim krajevima naše zemlje glava pečenice ukrašava karanfilom za Vaskrs.

– Ono što mi sad znamo i što je došlo do najnovijeg doba i novih generacija, to je da je karanfil povezan sa osmim martom. Tu već možemo da nađemo sponu sa Majčinim danom, ali kroz istoriju, bar se pominje da su negde polovinom 19. vijeka 1857. godine, u protestu žene iz tkačke industrije, da su one nosile crveni karanfil – objašnjava etnolog Vesna Marjanović.

Bijeli karanfil označava čistu ljubav i sreću, a svijetlo crveni divljenje, tamno crveni je simbol ljubavi i naklonosti, ružičasti znak za hladnosti, a ljubičasti upornosti.

– U narodnoj medicini, baš cvijet karanfila je kuhan i kao napitak se pio protiv velikog kašlja. Takođe, dijete kad se rodi, pored bosiljka i svete vode koja se stavljala za prvo kupanje u kadicu, stavljao se i crveni karanfil, da se utiče na zdravlje – objašnjava etnolog Marjanović za RTS.

Karanfil ne zahteva svakodnevnog njegovanja da ga gajite u bašti, a ukoliko je u saksiji nemojte ga pretjerano zalivati, jer listovi mogu da požute.